In het Engels wordt A.K. Benedict gezien als de starter van een subgenre dat misdaad combineert met een bovennatuurlijke twist. Alleen de omslag van Zo alleen, zo alleen geeft op zichzelf al een heerlijke duistere sfeer neer waarin sprookjes en een groot en donker bos de hoofdrol spelen. Het opvallende rode lint doet gelijk al denken aan Roodkapje. (De Engelse titel van dit boek is dan ook Little Red Death, Red.)
‘Er was eens, in een land niet ver van hier, een moordenaar geïnspireerd door sprookjes, op zoek naar bloederig vertier…
Rechercheur Lyla Rondell is bezig met de zaak van haar leven. Ze moet een reeks verbijsterende moorden onderzoeken, en haar enige aanwijzing is dat ieder geval gebaseerd lijkt te zijn op een klassiek sprookje. Ze lijken in niks op verhaaltjes voor het slapengaan en de pers vermaakt zich met wat ze de Grimm Ripper-moorden noemen.
Maar terwijl de lijken zich opstapelen, kan Lyla’s hele wereld op ieder moment instorten. Het bloedige spoor van de moordenaar loopt tot diep in haar persoonlijke leven, en wanneer Lyla wordt geconfronteerd met het feit dat alles wat ze weet fictie blijkt te zijn, zal ze heel creatief moeten worden als ze het hoofdstuk van de moorden wil afsluiten…’
Vanaf het eerste moment wordt de lezer het verhaal in gezogen. Zo alleen, zo alleen begint met een ontvoering, waarin een moordenaar wel een heel bijzonder verzoek heeft. En dit heeft alles te maken met sprookjes. Maar dan niet de variant waarin ze nog lang en gelukkig leven, maar eerder diegenen met een duister tintje… En dit gegeven levert gelijk al een heerlijk sinister duistere sfeer neer, waar je je als liefhebber van duistere thrillers en horrorboeken alleen maar in wilt wentelen. Aan de andere kant leert de lezer een jonge gekwelde rechercheur kennen, die door haar verleden voor dit eenzame pad heeft gekozen. Juist dit hoofdpersonage levert veel interesse op, want Lyla heeft door haar opmerkelijke en scherpe geest heel veel te vertellen. Juist haar verleden heeft haar gemaakt tot wie ze is en de vraag is hoe de toekomst had kunnen zijn, wanneer zij dit als kind niet had meegemaakt. Twijfels en strubbelingen in het verleden hebben volgens A.K. Benedict duidelijk invloed op het heden…
Zo alleen, zo alleen leest gemakkelijk, maar niet per definitie snel door de rijke details en de boeiende duistere sprookjes die het boek rijk is. En op het moment dat de lezer net goed in het verhaal zit, zet een plotwending het hele verhaal op zijn kop. En op dat moment gaat de lezer simpelweg twijfelen: ‘Wat is nu nog echt in het verhaal en wat niet?’. En juist deze onverwachte ontwikkelingen zorgen ervoor dat A.K. BenedictZo alleen, zo alleen kweekt tot iets unieks, wat de lezer nog lang zal bijblijven en het verhaal spannend maakt tot de laatste bladzijde. Er worden wat elementen in het boek verweven dat diepere lagen aan het verhaal toevoegt. En juist in combinatie met een donker bos, duistere sprookjes en akelige moorden, maakt dit een heerlijk griezelig verhaal voor de lange zomeravonden wat sterk tot de verbeelding spreekt. Niemand is wat het lijkt en juist alle elementen laten het verhaal en het boek naar meer smaken.
Zo alleen, zo alleen is een thriller/horrorverhaal vol duistere sprookjes, griezelige moorden en vooral een diep en donker bos. Door de rijke details en de onverwachte plotwendingen met niet alledaagse personages maakt het verhaal van A.K. Benedict spannend tot het eind.
Beoordeling 9,5/10
Zo alleen, zo alleen is geschreven door A.K. Benedict die gezien wordt als de uitvinder van de misdaadverhalen met een bovennatuurlijk tintje. Het boek verschijnt bij uitgever Luitingh Sijthoff.
