Recensie: De man die een berg werd – Grete Simkute

Bergmonniken en de beproevingen die ze binnen bepaalde leefgemeenschappen moeten ondergaan zijn heftig en is voor de gewone westerling bijna niet voor te stellen. Auteur Grete Simkute richt zich in haar debuut op het leven van de jonge Myo, die wegens levensomstandigheden deze uitdagingen krijgt voorgeschoteld. Een bijzonder beeldend verhaal volgt:

‘Noord-Japan, negentiende eeuw. Myo groeit op in een rijstboerengezin. Om redenen die niemand begrijpt, praat hij niet. Dit verandert wanneer zijn zusje Asa wordt geboren. Als hij na een hongersnood alleen met zijn zusje overblijft, maar ook haar moet achterlaten, wordt hij gered door een mysterieuze bergsekte. Samen met de excentrieke bergmonniken ondergaat Myo loodzware proeven om zijn lijf en geest te harden. Hoewel hij vriendschap sluit met dichter S. en de verboden liefde leert kennen, blijft zijn verleden hem achtervolgen. Als hij van de grootst mogelijke uitdaging verneemt, besluit Myo die aan te gaan.’

Aan de ene kant is het bijna niet voor te stellen wat een bergmonnik moet ondergaan om de behoeften van zijn lichaam en geest onder controle te krijgen. Denk hierbij aan wekenlang weinig tot niets eten heftige proeven, waarbij bepaalde angsten overwonnen moeten worden. Dit wordt zo levensecht beschreven waardoor je bij het lezen het als het ware aan den lijve ondervindt en hierin meegruwelt. En juist ook de Japanse cultuur die je hierbij meekrijgt is interessant en leerzaam. Maar aan de andere kant wordt Myo in De man die een berg werd op een hele menselijk en toegankelijke manier neergezet door Grete Simkute. De lezer kan heel gemakkelijk meevoelen in zijn schuldgevoelens rondom zijn zusje of de verboden verlangens die hij ontwikkelt voor iemand. Zijn worsteling met zichzelf en zijn innerlijke belevingswereld wordt sterk neergezet en is voelbaar in elke zin. En daarmee wordt zijn persoonlijke ontwikkeling door uiteindelijk in reine te komen met zijn verleden en zichzelf des te meer duidelijk.

Ondanks dat het verhaal van Myo het meeste ruimte inneemt binnen De man die een berg werd speelt ook een hedendaags verhaal een rol, van een jonge vrouw die haar weg zoekt terwijl ze vast zit in een liefdeloze relatie. Juist deze tegenstelling, maar ook de gelijkheid tussen twee mensen, die in zo een verschillend tijdperk leven, is interessant te lezen. Maar wel zijn de stukjes over deze vrouw klein en hadden ze voor de betkenis van het verhaal wel wat uitgebreider kunnen zijn. Nu leer je deze vrouwelijke personage maar oppervlakkig kennen. Daarnaast is de manier van schrijven van Grete Simkute in De man die een berg werd heel beeldend en staat vol met metaforen en beeldspraak die tot nadenken zetten.

‘Bij iedere traan die valt, is het of de schuld zich meer en meer laat zien voor wat ze echt is: verdriet zonder einde en zonder begin.’

Ook is er ruimte voor zware thematiek en gewetensvragen. Hoe ver ga je om een geliefd familielid terug te krijgen? Kies je voor je emotionele behoeften of kies je voor je geloof en het pad wat je moet bewandelen op de langere termijn.

De man die een berg werd is voor een debuut heel krachtig en zal de innerlijke lezer in beweging zetten. Het zet je aan het nadenken en weerspiegelt je eigen gevoel over bepaalde onderwerpen. Hoe lang geleden het verhaal van Myo zich ook afspeelt, bepaalde gevoelens zoals die van liefde, schuld en verdriet, zijn van alledag.

Beoordeling: 9/10

Het boek De man die een berg werd betekent het debuut voor Grete Simkute, dat verscheen bij uitgeverij Lebowski. Zij is van oorsprong journalist en heeft op diverse plekken in de wereld gewoond, waaronder Belgie, Noorwegen en Azie. Ze schrijft voornamelijk over cultuur, kunst en architecteur welke invloeden ook terug te vinden zijn in haar eerste roman.  

About the author

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *