Een nieuwe start in een ander land. Dit klinkt als een idealistische droom en de manier om helemaal opnieuw te beginnen. Maar is de realiteit wel zo mooi? Auteur Nando Boers laat in Breng me thuis de realistische werkelijkheid zien van een wisseling van cultuur, klimaat en hierin jezelf weten te blijven,
‘Breng me thuis van Nando Boers gaat over twee jonge ouders die wanhopig zoeken naar houvast in een land dat gestaag aan hun liefde vreet. Ze vertrokken uit het benauwde Nederland, op zoek naar een nieuw leven aan de andere kant van de wereld. Na een wekenlange boottocht zetten ze voet aan wal en kon hun gedroomde leven beginnen.Jaren later – moeder is al terug in Europa – stapt hun in Australië geboren zoon bij zijn vader in de auto voor een confronterende reis naar het zuiden. Het is enorm heet en er woeden heftige bosbranden. Onderweg komen vader en zoon voor een aantal levensvragen te staan, waaronder: wie was Mom? Waarom heeft ze Australië verlaten? En wanneer voelt het land waar je woont als jouw land?In Breng me thuis worstelen de hoofdpersonages met ontworteling, integratie, wanhoop, acceptatie en genoegdoening.’
Breng me thuis behelst in feite twee verschillende verhalen. Natuurlijk de roadtrip door Australië die Bruce met zijn ‘dad’ maakt, maar ook het verhaal van zijn vader en zijn moeder, die vroeger hun geluk gingen zoeken in Australië. En juist dat laatste levert een mooi historisch thema op, doordat men vroeger wel vaker naar Australië emigreerden om daar het geluk te vinden. Nando Boers weet hierin heel goed de details hiervan in Breng me thuis te verwerken. De zweetdruppels oproepende hitte van Australië, de nachtmerrie en verveling van de boottocht ernaartoe, de bosbranden die het land kenmerken en de vreemde cultuur, waarmee ‘dad’ en ‘mom’ om moeten leren gaan. Neem hier bijvoorbeeld de scene waarin ‘dad’ met zijn jonge zoon Bruce een dag op pad gaat en ‘mom’ gek van zorgen achterblijft, omdat er op dat moment een bosbrand woedt. De wanhoop is letterlijk voelbaar. En dit gaat niet altijd even gemakkelijk, maar levert daarbij juist ook een intrigerend en spannend verhaal op. Allereerst moet de lezer uitvinden hoe de twee verhalen tot elkaar verhouden en daarnaast is de wil om erachter te komen hoe het met het stel afloopt sterk aanwezig.
In eerste instantie is het lastig in het verhaal van Breng mij thuis te komen doordat personage Bruce een ander manier van taal lijkt te gebruiken en namen gebruikt als ‘dad’ en ‘mom’. Dit is even wennen, maar dat gevoel verdwijnt al snel wanneer de lezer in het verhaal van de jonge gelukszoekers terechtkomt. Het is in deze dagen bijna ondenkbaar dat je zes weken op een boot moet zitten om ergens te komen. Om die reden is het interessant dat Nando Boers uitgebreid de tijd neemt, om deze heftige reis over de oceaan te bespreken. Breng mij thuis is daarbij heel menselijk en midden in het leven staand. Hele herkenbare thematiek wordt behandeld, zoals het op zoek gaan naar je eigen wortels, je relaties met je ouders en kind, het leren wennen in een vreemde cultuur en het in reine komen met jouw levensloop en die van een ander. En ook de bijzondere cultuur van Australie is in Breng me thuis sterk voelbaar, waardoor de beslissingen die ‘mom’ heeft moeten maken te begrijpen zijn.
Breng me thuis is een spannende reis naar verre exotische oorden en een ontdekking van je eigen ‘roots’, familierelaties en wat echt belangrijk is in het leven. Een zeer bijzonder roman!
Beoordeling: 8 ½ /10
Nando Boers is sportverslaggever van oorsprong en heeft diverse (sport) biografieën op zijn naam staan. Deze verschenen net als Breng me thuis bij uitgeverij Ambo Anthos.
