Volwassen schuld en kinderlijke onschuld
Kinderliedjes als titel voor een thriller/horrorserie, het is eigenlijk geniaal gevonden. Dit idee kwam niet van auteur M.J. Arlidge zelf, maar van zijn agent. Ieder land heeft wel zijn eigen versies van kinderliedjes, maar hoe sinister zou het zijn om zoiets onschuldigs te koppelen aan zoiets gruwelijks als seriemoordenaars. Een belangrijke bijkomstigheid hierbij is dat de titels daadwerkelijk iets zeggen over de verhaalloop van het desbetreffende boek. Zo was Iene miene mutte (Helen Grace #1) uiterst passend als omschrijving van de manier waarop de moordenaar zijn slachtoffers vermoordde.
Dit geld eveneens voor Klein klein kleutertje, waar de titel op verschillende personages kan slaan. Allereerst de moordenaar, maar de titel heeft ook relatie met Helen en haar zus Marianne, die in hun kindertijd ook het nodige meegemaakt hebben.
De wraak van een gekwetste vrouw zal genadeloos zijn
Geen enkele ondertitel is passender dan deze zin. Helen Grace is inmiddels uit de gevangenis, maar heeft moeite om zich weer aan te passen aan het dagelijks leven. Het feit dat ze samen moet werken met de vrouw, die geholpen heeft om haar veroordeeld te krijgen, maakt het allemaal niet gemakkelijk. Helen Grace neemt, al dan niet bewust, wraak door de desbetreffende collega rotklusjes te geven. Ook voor Emilia Garanita is het leven niet gemakkelijker geworden. Sinds de vrijlating van Helen Grace krijgt zij niet meer dan een stagiairebaantje bij haar oude bedrijf. Haar oude baas zet alles in het werk om haar onder de duim te houden, wat Emilia niet graag laat gebeuren. Ze kiest dus haar eigen weg en brengt zichzelf daarmee in levensgevaarlijke situaties. Ook Joanne Sanderson likt haar wonden nadat Helen Grace weer terug op het bureau is als haar meerdere. Ze moet de rottigste klusjes opknappen maar laat zich hierbij niet uit het veld slaan. Ten slotte is daar de moordenaar, die meerdere keren in het leven gekwetst is en dit vertoont opvallende gelijkenis met Helen’s zuster Marianne. Hoe vaak kun je in het leven teleurgesteld worden totdat je daadwerkelijk breekt? In ‘Klein, klein kleutertje’ lijkt alles in gradaties bij verschillende personages te draaien om deze vraag. En ook vooral hoe ver iemand kan gaan, wanneer zij uiteindelijk gebroken is. Bij de bovengenoemde personages heeft dit op verschillende manieren invloed op ontwikkelingen binnen hun persoonlijkheid. De één komt sterker uit de strijd en de ander laat een spoor van verwoesting achter…
Nog niet genoeg van Helen Grace?
Klein, klein kleutertje is het zevende deel in de serie over Helen Grace en inmiddels is het achtste deel In de maneschijn ook vertaald door uitgever Boekerij. De logische vraag die naar boven komt, is dan: hebben we inmiddels niet genoeg van Helen Grace? Eigenlijk is het antwoord hierop een volmondig nee. Allereerst ligt dit vooral aan Helen Grace zelf, die met haar unieke verleden en het feit dat ze de gevangenis heeft overleefd, alleen nog maar intrigerender is geworden. Daarbij verzamelt ze een boeiende groep mensen om zich heen. Ook weet M.J. Arlidge zijn filmische en beeldende manier van schrijven ook in Klein, klein kleutertje op de goede manier tentoon te spreiden, waardoor je als lezer door het boek heen vliegt. En ten slotte draait de reeks weleens waar meestal om seriemoordenaars, maar het zijn altijd mensen met een eigen verhaal, waarom ze bepaalde moorden plegen. Hun methodes zijn uniek en spreken erg tot de verbeelding.
Dus…
Is Klein, klein kleutertje opnieuw een spannende en huiveringwekkend deel in de Helen Grace serie, dat wederom uitgeven wordt door Boekerij. In april dit jaar nog verschijnt er van M.J. Arlidge een op zichzelf staand boek, getiteld Kom je buiten spelen? Kunnen we Helen Grace wel missen? We gaan het dan merken? Voor nu genieten we nog even van deze bijzondere hoofdpersonage!
Beoordeling: 5 Sterren
