Wanneer twee getalenteerde thrillerschrijvers de handen ineen sluiten voor een gezamenlijk schrijfavontuur, dan kan het niet anders dan dat hieruit iets heel bijzonders ontstaat. Dit bleek al uit de vorige titel Oorverdovend waarin duidelijk ook de mogelijkheden in het bovennatuurlijke en science-fiction genre wordt verkend. Ditzelfde geldt zeker voor Jeugdzonde, waarin je vooral het onverwachte moet verwachten. Maar juist deze creatieve mix van verschillende genres, maakt de samenwerking tussen deze twee auteurs zo verrassend.
‘Tijdens zijn eerste avond bij het politieteam van Detroit wordt Walter O’Brien naar een plaats delict gestuurd. Een doodsbange jonge vrouw zit weggedoken onder de wastafel, de spiegel is aan gruzelementen. Op het bed ligt een man die overduidelijk geen natuurlijke dood is gestorven. Tijdens de terugrit naar het bureau weet de vrouw te ontsnappen: ze verdwijnt spoorloos. Het is voor de politie onmogelijk om de zaak af te sluiten en voor O’Brien om haar te vergeten.
Jaren later is de inmiddels ervaren O’Brien gepromoveerd tot rechercheur. Hij is nog altijd gefascineerd door de vrouw die hem destijds door de vingers glipte. Dan blijkt dat hij niet de enige is die op zoek is naar de vrouw, die nu de naargeestige bijnaam de Zwarte Weduwe draagt. Langzaam legt hij een reeks dodelijke geheimen bloot die weliswaar niet in Detroit is begonnen, maar, als het aan O’Brien ligt, daar wel degelijk zal eindigen.’
Jeugdzonde begint zoals meerdere politiethrillers beginnen. Een jonge agent krijgt op een plaats delict een jonge vrouw onder zijn hoede, die onderweg weet te ontsnappen. Door de korte hoofdstukken en de filmische schrijfstijl van de auteurs, is het verhaal direct spannend en leeft de lezer gelijk mee met de jonge Walter O’Brien. Als het ware ontwikkelt de lezer hierin zelf ook een obsessie voor de verdwenen maar beeldschone vrouw. J.D. Barker en James Patterson laten hierin heden en verleden elkaar afwisselen, waardoor er ook een inkijk wordt gegeven in de jeugd van Walter O’Brien. Steeds komt er een bepaalde scene van vroeger naar voren die, zoals later blijkt, van onmisbare waarde zal zijn voor de slot van het verhaal. Hoewel de lezer O’Brien als beste leert kennen, passeren ook andere intrigerende personages de revue, zoals de partners waar hij mee samenwerkt. Waar O’Brien bij de één een moeizame collegiale relatie ontwikkelt, gaat de ander juist voor hem door het vuur.
De moorden die gepleegd worden zijn gruwelijk en bijna niet te bevatten. Al snel worden er door J.D. Barker en James Patterson hints gegeven dat ze ook in Jeugdzonde een uitstapje naar andere genres niet schuwen. Wat je dan krijgt, is een gecreeerd nieuw genre dat een geheel ander leespubliek zou kunnen aantrekken. Aan de andere kant merk je, wat ook te zien is aan de verschillende recensies, dat een bepaalde groep lezers hierdoor juist afhaakt, wegens ‘ongeloofwaardigheid’. Maar juist het onverklaarbare, het bizarre en het ongeloofwaardige element maakt Jeugdzonde juist anders dan alle thrillers die momenteel in de winkels liggen. En juist deze elementen maken de verhaalloop onverwacht. Tot op het einde wordt de nieuwsgierigheid gevoed met de vraag hoe dit nu goed kan gaan eindigen. Hierdoor bevat Jeugdzonde naast thrillerelementen ook een flinke dosis paranormale horror. Hierdoor krijgt het boek een flinke The Conjuring vibe.
Ondergetekende kan een onverwachte en uitdagende mix van verschillende genres wel waarderen. Helemaal wanneer dit in combinatie is met een interessant hoofdpersonage, korte en prettig leesbare hoofdstukken, geschreven in een filmische en toegankelijke stijl.
Beoordeling: 8/10
J.D. Barker en James Patterson gingen naast Jeugdzonde al eerder de samenwerking aan in De kustmoorden en Oorverdovend. Alle drie de titels, evenals de boeken van J.D. Barker zijn uitgegeven door uitgever Boekerij Meulenhoff en verkrijgbaar bij de betere Nederlandstalige boekhandel.
