Recensie: Het spel van de ziel – Javier Castillo

Javier Castillo werd bekend door zijn debuut De zaak Templeton. In dit boek werd al gelijk duidelijk dat hij meer is dan alleen een thrillerschrijver. Zijn boek is doorspekt door literaire elementen, heftige thema’s en hoofdstukken die beginnen met doordachte quotes. Zijn nieuwste boek Het spel van de ziel borduurt hier mooi op voort:

‘New York, 2011. Een vijftienjarig meisje wordt gekruisigd ­aan­getroffen in een buitenwijk. Miren Triggs, een onderzoeks­journalist voor de Manhattan Press, krijgt onverwachts een vreemde envelop met daarin een polaroid van een andere tiener, gekneveld en geboeid, met enkel het onderschrift: Gina Pebbels, 2002.

Miren Triggs en haar voormalige hoogleraar journalistiek, Jim Schmoer, volgen het spoor van het meisje op de foto terwijl ze de New Yorkse kruisiging onderzoeken. Zo komen ze binnen in een religieus instituut vol geheimen. Miren en Jim moeten antwoorden zien te krijgen op drie raadselachtige vragen: wat is er gebeurd met Gina, wie stuurde de polaroid en, de belangrijkste: zijn de twee verhalen met elkaar verbonden?’

De hoofdpersonages zijn oude bekenden uit het eerder verschenen De zaak Templeton. Op basis van hiervan is het raadzaam om de boeken in de juiste volgorde te lezen, anders word er toch bepaalde informatie gemist om het verhaal volledig tot je te kunnen nemen. Inmiddels is er wat tijd verstreken, maar in Het spel van de ziel merkt Mirren dat ze toch weer sterk getrokken wordt naar haar oorspronkelijke werk en gaat ze opnieuw op zoek naar een verdwenen meisje. Mooi hierbij is dat dit juist ook weer drie verschillende personages bij elkaar brengt met elk hun eigen trauma’s en obsessies. Naast de thrillerelementen zorgen juist ook die zaken voor een sterke opbouw van de spanning in Het spel van de ziel. Want juist deze persoonlijke problemen maakt dat de personages verzeilt raken, waar ze anders niet zo gauw in terecht zouden komen.

De gelijkenis met boeken van Joël Dicker zijn ook met Het spel van de ziel gemakkelijk te trekken, alhoewel Javier Castillo een geheel eigen stem heeft. Ook in Het spel van de ziel worden de hoofdstukken begeleid met een passende quote:

‘Als je aan iets vasthoudt wat je het gevoel geeft dat je leeft, ben je waarschijnlijk al dood.’

‘Waarom willen mensen ogen hebben, als zovelen nooit echt zullen kunnen zien.’

Na het lezen van het desbetreffende hoofdstuk blijkt dat de quote daar altijd op een een of andere manier een link mee heeft. Javier Castillo laat hiermee zien dat hij niet alleen zomaar thrillers wilt schrijven. Maar boeken over echte mensen, echte levens, echte duisternis, echte trauma. Het taalgebruik is hierbij doordacht en beeldend. En dit zorgt ervoor dat Het spel van de ziel indruk maakt op de lezer en de lezer aan het denken zet. Het spel van de ziel kiest hierin niet de gebruikelijke weg en laat zien dat zaken soms heel anders kunnen liggen dan in eerste instantie verwacht wordt. En dat een vraag soms meerdere antwoorden kan hebben.

Het spel van de ziel is opnieuw een eigenwijze en doordachte literaire thriller uit de pen van Javier Castillo. Fans van Joël Dicker zullen smullen van dit boek.

Beoordeling: 9/10

Javier Castillo schreef eerder het boek De zaak Templeton met dezelfde personages. Zijn nieuwste boek is Het spel van de ziel. Beide boeken verschijnen bij uitgeverij Boekerij (Best of thrillers).

About the author

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *