‘Don’t judge a book by its cover’. Dit is een bekende opmerking, wat laat zien dat de omslag van een boek niet altijd wat hoeft te zeggen over de inhoud. Maar als het de adembenemend mooie omslag van Het laatste licht betreft, zou ik vooral gaan ‘judgen’. Want de duistere en hekserige omslag geeft geweldig het gevoel weer dat auteur Jen Minkman haar lezers geeft tijdens het lezen…
‘Als Moira haar zus en broer helpt bij een Wicca-ritueel tijdens Halloween, verwacht ze niet dat hun bezwering ook echt zal werken. Ze komen in een mysterieus landschap terecht dat mijlenver weg lijkt van de steencirkel Meini Hirion in Wales waar ze met hun ritueel zijn begonnen. Natuurlijk moet het wel een illusie zijn… maar de knappe, donkerharige jongen die Moira tijdens haar trance ontmoet kan ze niet zomaar als droom wegwuiven. Hayko, de geheimzinnige vreemdeling, duikt daarna nacht na nacht op in haar dromen. Een vreemde kracht lijkt haar steeds weer terug te trekken naar het dromenland uit haar visioen, en de dingen die ze daar ziet beginnen steeds meer op nachtmerries te lijken. Maar waar Moira zich het meeste zorgen om maakt is niet dat ze in haar dromen met allerlei monsters en engelen moet vechten; het is het besef dat ze verliefd begint te worden op een jongen die helemaal niet bestaat. Wat als je écht kunt vallen voor de man van je dromen?’
Al vanaf de eerste bladzijden druipt de magie van Het laatste licht. Al is de hekserij niet geheel prominent maar meer zijdelings aanwezig. Door een bijzonder ritueel rondom Samhain werkt een spreuk iets te goed en komt Moira in aanraking met een hele bijzondere wereld die buiten de tijd lijkt te staan. Het voelt aan als een soort droomwereld, maar is het tegelijkertijd ook weer niet. De details worden door Jen Minkman heel mooi beschreven waardoor het verhaal een flink bovennatuurlijk tintje krijgt. Ook Hayko is door deze details moeiteloos mentaal voor te stellen, want Het laatste licht heel levensecht maakt. Maar ook de minder vriendelijke personages worden zo kleurrijk beschreven, waardoor de lezer uit moeten kijken om zelf geen dromen over deze figuren te krijgen. De vraag, die de lezers hierbij zullen stellen, is in hoeverre de wereld, de monsters en de daarin bestaande jongen echt zijn. Juist dit levert een flinke dosis mysterie op.
Zoals de lezer gewend is van Jen Minkman worden de karakters goed opgebouwd. Naast alle magische gebeurtenissen worstelt Moira ook erg met zichzelf en haar mentale gezondheid. Ook de relaties met de mensen om haar heen staan onder druk en dit levert een persoonlijke worsteling, maar ook herkenbare problematiek op. Wat in Het laatste licht juist zo mooi wordt gedaan, is de wisselwerking tussen de bijzondere dromen die Moira heeft en de dagelijkse zaken waar ze mee worstelt. Zoals aan het eind blijkt, blijt deze wederzijdse beïnvloeding groter te zijn dan verwacht. Mooi hierbij is dat Het laatste licht uit verschillende perspectieven geschreven wordt met intermezzos ertussen. Dit maakt de manier waarop het verhaal verteld wordt extra boeiend en de lezer doet kennis op om het verhaal extra te laten leven. Tot op het eind is Het laatste licht spannend door de toch wel onverwachte plotwendingen en vragen die beantwoord moeten worden. De conclusie zal voor vele lezers bevredigend zijn, maar het bonusverhaal geeft toch een extra toevoeging en weet de nog aanwezige losse eindjes aan elkaar te knopen. Mooi detail hierbij is dat de betekenis van de titel in het boek meer dan duidelijk wordt gemaakt!
‘De man van je dromen’ klinkt als een cliché, maar Jen Minkman weet hier een origineel en kleurrijk bovennatuurlijk verhaal ervan te maken. Het laatste licht zit boordevol magische wezens en bovennatuurlijke gebeurtenissen, maar door aandacht voor de alledaagse problematiek en emoties van de hoofdpersonages levert dit een levensecht en overtuigend verhaal op.
Beoordeling: 9/10
Het laatste licht is een herdruk in hardcover van het gelijknamige boek uit 2016, maar met extra toegevoegd bonusverhaal. Beide boeken zijn verschenen bij uitgever Dutch Venture Publishing evenals andere titels van Jen Minkman zoals Het licht van Lorelei, De jongen uit het woud en Schaduw van de tijd.
