Het verdronken land eindigde in een soort cliffhanger, waarin de lezer zag hoe Vina haar weg zocht naar haar moeder en vooral ook een betere wereld. Hier heeft ze offers voor moeten brengen en een erg belangrijk persoon voor moeten achterlaten. Maar was dit het eigenlijk wel waard?
‘Vina weet niet meer hoe ze op deze plek terecht is gekomen. Ze weet alleen dat het veiliger voelt dan voorheen. Dokter Belarus is er om voor haar te zorgen. De pillen die hij haar geeft, moeten haar sterk houden. Praten met de andere tieners in zijn lab is verboden, maar Vina weet zeker dat het voor haar eigen bestwil is. Tot een jongen met een doordringende blik en ogen die haar bekend voorkomen haar vertelt dat niet alles is wat het lijkt. Vina begint zich dingen te herinneren. Een vorig leven. Een leven waarin elke dag een gevecht tegen het water was. Een leven vol zonlicht en een belangrijk iemand die ze misschien voor altijd kwijt is: een jongen die Tiam heet. En als de ondergang dreigt, moet ze zo snel mogelijk de mensen vinden om wie ze geeft en ontsnappen… voor alles in elkaar stort.’
In het verschroeide land liet Cyn Balog de lezer al een glimp opvangen van deze wereld; waarin technologie en mogelijkheden onbegrensd lijken. Maar dit alles eist ook zijn tol en Het begraven land levert hiervoor een mooie reality-check op. De mensheid probeert dermate een grip te krijgen op zijn eigen gezondheid en mogelijkheden, dat het daarin eigenlijk te ver gaat. Dit is dan gelijk een mooi thema om over na te denken: hoe ver kan en mag mensheid gaan om zichzelf te beschermen tegen omgevingsinvloeden? Vina blijft hierin een moedig en prettig hoofdpersonage en het is mooi te zien hoe zij vecht voor haarzelf maar ook in de bres springt voor anderen. Ze leert hierin een paar waardevolle lessen over haarzelf, maar ook over de wereld waarin ze leefde in vergelijking met waar ze terecht is gekomen. Immers is vooruitgang altijd beter? Dit levert een mooie persoonlijke ontwikkeling op.
Alhoewel Cyn Balog Het begraven land ook Vina weer centraal zet, worden er naast oude bekenden, ook nieuwe personages geïntroduceerd. Intrigerend is dat niet altijd duidelijk is of deze personen goed of slecht zijn, waardoor je constant aan het raden bent naar hun motieven. Dit maakt de loop van Het begraven land ook onvoorspelbaar en verrassend. Heeft Linc het beste met Vina voor of is hij er daadwerkelijk op uit haar ter gronde te richten? Heeft Tiam het overleefd of is hij onherstelbaar beschadigd? Dit in combinatie met bizarre medische experimenten en dreiging van buiten een constante spanning op. Het begraven land combineert hierdoor diverse genres, zoals young adult, thriller, postapocayptisch, maar ook is er ruimte voor horror en romantische elementen. Het einde van het boek levert wel een duidelijk slot op, maar biedt ook ruimte voor een eventueel vervolg.
Het begraven land is een overtuigend vervolg op Het verdronken land en zorgt ervoor dat de lezer gaat nadenken over bepaalde actuele thema’s. Hoe ver wil je als mens gaan om jezelf te beschermen tegen omgevingsinvloeden. En doet dit niet op een gegeven moment meer kwaad dan goed? Daarnaast leveren de verschillende personages en constante dreiging een sterke spanning op in Het begraven land.
Beoordeling: 9/10
Net als Het verdronken land en Het verschroeide land verschijnt ook Het begraven land bij Dutch Venture Publising (DVP). Interessant gegeven hierbij is dat het erop lijkt dat Het begraven land in het Engels nooit verschenen is. Zie voor meer informatie over de uitgever en de boeken: Dutch Venture Publishing – the sky is the limit
