In het voorgaande deel Zweer het me nam Meagan Brandy ons mee in de wereld van Football en hoe Ari op een onverwachte manier de liefde van haar leven vindt. Beloof het me gaat verder op een logische wijze, waar het voorgaande deel is gestopt, maar met andere personages in de hoofdrol. De lezer leert de tweelingbroer van Ari Mason beter kennen en zijn zoektocht naar wat hij echt wil…
‘Payton verloor haar eerste liefde. Mason zou alles doen om haar tweede te zijn… Zolang hij zich kan herinneren, heeft Mason één droom: studeren samen met zijn vrienden en naam maken als proffootballer. Een duidelijk pad, waar hij goed mee op weg is. Totdat zij in beeld komt. Het is niet de bedoeling om te vallen voor het zusje van zijn vriend, maar tegen de tijd dat hij beseft dat hij verliefd is, is het al te laat. En het ergste? Zij is verliefd op iemand anders. Iemand die niet meer leeft. Met Deatons dood heeft Payton ook haar hart begraven, zodat het onbereikbaar is voor Mason of wie dan ook. In plaats van te verlangen naar iets wat ze niet kan geven, doet Mason zijn best om een vriend voor haar te zijn. Hoe meer tijd hij echter met haar doorbrengt, hoe meer hij merkt dat hij een nieuwe droom heeft. Een droom van hen samen.’
Het prachtige Zweer het me was met zoveel gevoel en sterk opgebouwde spanning geschreven, dat dit eigenlijk bijna niet te overtreffen valt. Meagan Brandy noemt zelf ook in haar nawoord dat Beloof het me een veel lastiger verhaal was om neer te pennen. En om eerlijk te zijn, ergens voel je dit als lezer ook aan wanneer je het verhaal leest. Er wordt veel gewisseld in hoofdstukken tussen heden en verleden waardoor het verhaal af en toe wat verwarrend wordt. Ook wacht de auteur te lang met toewerken naar de uiteindelijke conclusie, waardoor de opgebouwde spanning tussen de hoofdpersonages eerder lijkt weg te vallen in plaats van op te bouwen naar een uiteindelijk eindpunt. De auteur lijkt namelijk te insinueren dat er iets heel ergs is gebeurd, maar dit blijkt heel anders te liggen dan de lezer oorspronkelijk dacht. En dat maakt dat je als lezer ergens ongeduldig wordt en je aandacht verliest.
Wel heeft Beloof het me die typische emotionele schrijfstijl waar Meagan Brandy bekend om staat. Daarbij durft de auteur met toekomstdromen te spelen, die je misschien in eerste instantie niet zou verwachten bij een jongeman die leeft voor zijn sport. Zowel Mason als Payton zijn hele gevoelige personages, die elk hun eigen demonen hebben om te overwinnen. Bijzonder hierin maakt wat voor rol een baby gaat spelen in de levens van andere mensen. Meagan Brandy laat hierin zien dat een bloedband niet per se nodig is om de ultieme vaderliefde te creëren. Eveneens laat de auteur haar lezers echt meekijken en luisteren in de hoofden van de belangrijkste personages, zodat hun gedachten, motivaties, maar ook twijfels en angsten. Dit maakt dat Beloof het me Net als zijn voorganger diep inhaakt op de emotionele ontwikkeling van de personages. Extra mooi is dat een van de personages eens niet rank en slank is.
Beloof het me komt op een een of andere manier minder binnen dan zijn voorganger, doordat er veel tijdsprongen zijn tussen heden en verleden. Wel zijn de persoonlijke ontwikkelingen van de verschillende hoofdpersonages goed uitgewerkt (wellicht hier en daar wat te goed) en levert de rol van een jong kind een extra dimensie aan het verhaal.
Beoordeling: 7/10
De boeken van Meagan Brandy verschijnen bij uitgever April Books. Inmiddels zijn er twee titels verschenen in de serie Boys of Avix, namelijk Zweer het me en Beloof het me. Het derde deelVertrouw me verschijnt in het najaar van 2025.
