Wanneer je de Bloedwettenserie gelezen hebt, kan Madame je onmogelijk ontgaan zijn. De Femme Fatale onder de Ath’vacii blijft in je achterhoofd ronddwalen en je blijft je afvragen wat haar verhaal is. Tijd voor een bronvertelling over deze interessante dame, dacht ook auteur Sophia Drenth. Het had een kort verhaal moeten worden, totdat Madame in het oor van Sophia fluisterde: ‘Ik had een broer…’
‘De mooiste vrouw van het noordelijk halfrond is onderweg naar een nieuw leven. Op een continent waar de gebruiken haar vreemd zijn, zal zij in het huwelijk treden met een man die ze nog nooit heeft ontmoet.
Wanneer haar karavaan wordt overvallen, valt zij in handen van een geheimzinnige bloedcultus. Vanaf dat moment zwaait een zwarte koningin de scepter over haar leven. Deze meedogenloze heerseres geeft haar de keus om na duizend nachten dienen te sterven of het eeuwige leven te omarmen.
Zij legt zich niet bij haar noodlot neer en smeedt een plan om te ontsnappen. Tot haar verbazing lijkt dat te werken, maar ze verliest twee natuurkrachten uit het oog: de dood en de liefde.
1000 nachten vertelt hoe Katine LaSoeur, de femme fatale onder de Ath’vacii, in naam van de liefde haar menselijkheid opoffert.’
Op 13 april werd dan eindelijk 1000 Nachten feestelijk gepresenteerd. Het inmiddels vijfde boek in de Bloedwetten reeks, namelijk een bronvertelling over Madame Katine LaSoeur, is met zijn 267 bladzijde een aardig lijvige bronvertelling en belooft een interessant verhaal te worden. Ter ere van 1000 Nachten legde Sophia Drenth haar lezers pas geleden vier quotes voor, waarvan er eentje is gekozen voor een quotekaart. Maar de quotes zijn zo mooi en zo Madame uit 1000 Nachten, dat ze hieronder nog even gepresenteerd worden…
‘Ik verlang naar het gras onder mijn voeten, honing op mijn tong en een broer die weer kan lachen om het lachen zelf.
Aan het begin is Katine LaSoeur nog een mens, die meer van het leven houd dan ieder ander. De levenslust sijpelt bijna van de pagina’s af en daarnaast ook iets wat we niet direct kennen van onze madame: onbegrensde liefde voor haar medemens, zoals haar broer, Wanneer ze op weg naar haar toekomstige man gevangen wordt genomen door bloeddorstige wezens, waar ze 1000 nachten moet dienen, verliest Katine op geen enkel moment haar vechtlust om voor zichzelf maar voornamelijk haar broer te vechten. De zaken die ze hiervoor moet opofferen is bijna ontdenkbaar. Dit maakt dat, zelfs wanneer je Madame in de eerdere boeken maar een arrogante dame vond, je eigenlijk niets anders kunt doen dan haar in je hart sluiten, Sophia Drenth zet haar in ‘1000 Nachten’ neer als een combinatie van onmetelijke persoonlijke kracht, hartverscheurende kwetsbaarheid en bewonderingswaardige vrouwelijkheid. Want wie anders zou trots rechtop blijven staan na het ondergaan van al deze vernederingen.
‘Wie zou er niet in de smaak van rozen willen verdrinken?’
Wat we wel kennen van Madame Katine is haar vrouwelijkheid en hoe ze dit inzet als wapen om haar zin te krijgen. Ook als mens wist ze heel goed wat ze in huis had. Juist het omhelzen en het respecteren van je vrouwelijkheid ondanks alle ontberingen die je wellicht moet ondergaan. Denk hierbij maar aan de #metoo beweging en de hoeveelheid vrouwen die weleens aangerand of verkracht zijn. Katine krijgt hier in 1000 Nachten ook mee te maken en het is mooi om te zien dat ze hierdoor niet breekt. In 1000 Nachten maakt ze een ongelooflijke persoonlijke verandering door. Denk hierbij aan haar opoffering om van het bloed te worden. Maar aan de andere kant buigt ze voor niemand en zorgt ze er hierdoor voor dat ze op en top zichzelf blijft.
‘Ik buig alleen voor liefde.’
Het boek heeft naast Katine ook diverse andere interessante personages, denk hierbij natuurlijk aan haar broer, maar ook de onverwachte vrienden die ze vindt onder de creotim, een groep mensen die dienen door te branden. Het bijzondere aan deze groep is, dat ze geen Ath’vacii zijn, omdat de zwarte koningin alleen vrouwen ‘van het bloed maakt’. De details van de zaken die de creotim moeten ondergaan om hun koningin Rah te dienen zijn huiveringwekkend en geven naast het bloed drinken en de martelingen het horrorsausje aan 1000 Nachten. Maar zoals eerder gezegd is er ook ruimte voor liefde en Katine opent daadwerkelijk haar hart Al deze elementen maken 1000 Nachten net als zijn voorgangers qua genre erg divers en zal het een breed publiek aan kunnen spreken. Ook lezers die nog niet bekend zijn met de voorgaande Bloedwetten boeken kunnen met 1000 Nachten op een mooie manier kennismaken met de prettige schrijfstijl van Sophia.
‘Ik geef genade. ik ben genade. Soi Bá’rash
Ergens weet je natuurlijk wel hoe het verhaal gaat eindigen. Maar toch zijn de details in 1000 Nachten zo divers dat dit verschillende onverwachte plotwendingen tot gevolg heeft. Dus vooral hoe Madame komt op de plek waar ze nu is, is een verrassing. Het zorgt daarbij ook voor dat je Madame ergens wel met andere ogen gaat bekijken. En dat maakt van 1000 Nachten een onmisbaar onderdeel in je Bloedwetten collectie.
Beoordeling: 9,5/10
1000 Nachten is geschreven door Sophia Drenth en het vijfde Bloedwetten boek en de derde bronvertelling binnen de bijzondere wereld van de Ath’vacii. Het boek is vanaf nu verkrijgbaar op www.bloedwetten.com en bij de betere Nederlandstalige boekhandel en webwinkel. Deze recensie maakt onderdeel uit van de blogtour die wordt gehouden ter ere van 1000 Nachten.
