Onderhuids van Catriona Ward doet zijn naam eer aan. Dit verhaal gaat als het ware onder je huid zitten en zal je nog lang in je dromen blijven achtervolgen. Net als in haar vorige boeken is Onderhuids weer een mix van gothiek, horror- en bovennatuurlijke elementen.
‘Whistler Bay, 1989. Wilder Harlow brengt de zomer door in het vakantiehuis dat zijn ouders hebben geërfd. Hij loopt de knappe Nathaniel en de fascinerende Harper tegen het lijf, maar hij weet nog niet dat zijn intense band met hen hem zal tekenen voor het leven. Wanneer de drie vrienden een gruwelijke ontdekking doen in een grot in de baai, leidt dat niet alleen tot de ontmaskering van een seriemoordenaar, maar ook tot een tragisch eind van de vriendschap.
Meer dan dertig jaar later keert Wilder terug naar Whistler Bay om daar de confrontatie met zijn demonen aan te gaan. Maar het verleden achtervolgt hem, want ook Harper is teruggekeerd naar het kustplaatsje en houdt angstvallig haar geheimen voor zich. En dan zijn er nog de hallucinaties die gepaard gaan met Wilders oogziekte. Of worden ze door iets anders veroorzaakt? De grens tussen feit en fictie vervaagt. Hoe meer Wilder schrijft, hoe meer hij begint te twijfelen of zijn herinneringen wel kloppen…’
Onderhuids van Catriona Ward doet denken aan die slasherfilms uit de jaren negentig, zoals I know what you did last summer. Waarin de hoofdpersonen in een zomer samenkomen op een idyllische plek, waar duistere dingen gebeuren. En vervolgens worden ze voor de rest van hun leven hierdoor beïnvloed. Catriona Ward geeft hier nog een extra duistere draai aan door de verschillende elementen naar haar eigen hand te zetten door onverwachte plotwendingen. Dit zorgt ervoor dat de lezer zich tijdens het lezen van Onderhuids steeds zal afvragen wat nu echt is en wat niet. De hoofdpersonen zijn hierin passend gecreëerd. Geen standaard maar personages waar toch hier en daar de steekjes niet helemaal vast blijken te zitten. En juist dit soort personages zijn diegenen die constant vragen oproepen. Zoals wie is wel en wie niet te vertrouwen?
De door Catriona Ward beschreven settingen zijn uitstekend gekozen als achtergrond voor een griezelverhaal. Een verlaten grot, woeste natuur en een universiteit, maar ook hallucinaties die door een oogziekte gecreëerd worden. Of zijn dat eigenlijk geen hallucinaties? In Onderhuids zorgt de combinatie van deze settingen met diverse heftige gebeurtenissen, zoals de vondst van lijken in een vat voor een griezelig geheel. De rol van een boek in het geheel levert als het ware het gevoel van een verhaal in een verhaal op. Catriona Ward is hierdoor niet de gemakkelijkste auteur om te lezen, maar haar schrijfstijl is op zijn zachtst gezegd uniek te noemen. Dit is duidelijk te merken aan de vormgeving van Onderhuids dat diverse witregels en taalspelletjes bevat. Deze passen onverwachts goed binnen het verhaal.
Alle bovengenoemde elementen leveren een uitermate griezelig en complex geheel op, dat best wat van de lezer vraagt om volledig te bevatten. Wel word de lezer dan getrakteerd op bijzondere, soms zelfs eigenaardige personages met een rijke beleveringswereld, een duistere omgeving, diverse horrorelementen en flink gevoel constant op het verkeerde been gezet te worden.
Beoordeling: 9/10
Dankzij uitgever Boekerij, Best of Thrillers zijn er al diverse titels van Catriona Ward in het Nederlands verschenen: Het laatste huis, Zonnewijzer en het meest recente Onderhuids. De boeken zijn te koop bij de betere Nederlandstalige boekhandel.
