Recensie: Het lied van de zee – A.G. Slatter
Het lied van de zee is alleen al door de prachtige uitgave de moeite waard om aan te schaffen. Een omslag met holografische kenmerken, toegevoegde auteursbrief, fanart, een extra toegevoegd verhaal en een bedrukt boekblok. Uitgever Boekerij heeft zichzelf wat dat betreft weer overtroffen. Maar ook de inhoud van het boek is er een van een bijzonder formaat. Op de omslag wordt A.G. Slatter vergeleken met Katherine Arden, Naomi Novik en V.E. Schwab, maar vooral heeft deze auteur een heel eigen en unieke stem:
‘Lang geleden floreerde Miren O’Malleys familie dankzij een deal die ze hadden gesloten met de Meermensen: veiligheid voor hun schepen op zee in ruil voor een bijna onbetaalbare prijs. Die belofte hebben ze echter al vele jaren niet kunnen waarmaken. Mirens oma is vastbesloten om de gloriedagen die zij zich nog kan herinneren terug te laten keren, zelfs als dat betekent dat ze Miren haar vrijheid moet ontnemen. Haar oma leert haar dat de O’Malleys een machtige familie horen te zijn die zich houdt aan de eeuwenoude traditie die hen al generatieslang ondersteunt:
Eén kind is voor de familie.
Eén kind is voor de kerk.
En één kind is voor de zee.’
Er verschijnen steeds meer boeken, die niet eenduidig in een genre hokje te drukken zijn. Dit geldt zeker ook voor Het lied van de zee. Dit verhaal leest als een soort fantastisch sprookje met een flinke dosis horror. Maar behalve dat komt er komt er ook heftige thematiek aan bod, zoals uithuwelijking, mishandeling, problematische familierelaties en gevaarlijke tradities. Vanaf de eerste pagina leert de lezer Miren kennen als een onverschrokken jonge vrouw, die moet leren omgaan met de bijzondere familie waar ze vanaf stamt. A.G. Slatter weeft een soort duistere sprookjesverhalen met het leven van Miren, waardoor de lezer een mooi beeld krijgt van de wereld waarin Miren zich bevindt. Al snel blijkt dat dit geen normale wereld is, wanneer blijkt dat Miren bijna wordt gegrepen door moordlustige zeemeerminnen met scherpe tanden. En dit soort wezens liggen ook constant op de loer, waardoor de spanning in Het lied van de zee moeiteloos opgebouwd wordt. Dit geldt vooral wanneer Miren een keuze moet maken, dat haar de ogen doet openen voor de angstaanjagende wezens dat haar leefomgeving rijk is.
In De stem van de zee wordt de lezer constant op het verkeerde been gezet, waardoor de gebeurtenissen op een onverwachte manier aan elkaar worden geregen. Dit maakt de verhaalloop onverwacht waardoor je als lezer geboeid de pagina’s blijft omslaan. De beschrijvende, toegankelijke en kleurrijke taalgebruik van A.G. Slatter draagt hieraan bij, doordat je als het ware getransporteerd wordt naar de wereld van Miren. Je kan de liefde van A.G. Slatter voor sprookjes en folklore door de pagina’s voelen sijpelen. Leuk hierbij om te weten is, dat de auteur onder de naam van Angela Slatter al diverse verhalen heeft geschreven die zich afspelen in deze wereld. Alleen is Het lied van de zee het eerste echte boek dat zij hierover schrijft. Het einde van Het lied van de zee is net als de rest van het boek onverwacht maar heel passend. Met A.G. Slatter laat uitgeverij Boekerij zien niet voor de gebaande paden te gaan en weet een intrigerende gothic fantasy auteur aan hun Best of Fantasy oevre toe te voegen!
De stem van de zee is van binnen en van buiten een plaatje en komt met veel interessante extra’s zoals een bedrukt boekblok en een extra toegevoegd verhaal. Wanneer je van een onverwachte verhaallijn vol bijzondere wezens in een gothic fantasy setting houdt, zou je De Stem van de zee zeker op moeten pakken. Het verhaal is duisterder dan de lichtblauwe kaft doet vermoeden…
Beoordeling: 9/10
Angela Slatter is een Australische schrijver met een voorliefde voor sprookjes en folklore. In 2005 haalde ze haar diploma in Creative Writing en schrijft sindsdien korte verhalen. Het lied van de zee verschijnt bij uitgever Boekerij in een prachtige gelimiteerde editie met bedrukt boekblok, extra verhaal, brief van de auteur en toegevoegde fanart.
