Echt goede horror schrijven, dat je tot in je beenmerg weet te raken is een kunst. Juist de mensen aanspreken op hun grootste angsten, zoals sterfelijkheid, maakt dat griezelige verhalen echt griezelig worden. Anthonie Holslag heeft in diverse verhalenbundels juist datgene getracht te bereiken. En met Vergruisde stemmen gaat hij hierin nog net een stapje verder.
‘Alma… Alma… Alma…
Sommige verhalen beginnen met namen, omdat deze leidend zijn. Een literatuurwetenschapper doet onderzoek naar de schrijver Bram Stoker en diens klassieke roman Dracula. In de archieven van de bibliotheek in Dublin vindt hij een oud, handgeschreven manuscript, met als titel De vampier.
Hij wordt ondergedompeld in een vertelling over sterfelijkheid, onsterfelijkheid, het menselijke, het onmenselijke en hun geliefden. Hoe meer hij leest, des te meer hij beseft dat het verhaal hem op een noodlottig pad probeert te brengen.
Sommige verhalen leven, zo ontdekt hij. Ze leven en hebben tanden. Ze kunnen je verslinden …’
Een ode aan horror en literatuur in een verhaal. Dit is hoe je Vergruisde stemmen van Anthonie Holslag het beste kunt omschrijven. De hoofdpersonage vertrekt naar Dublin, de stad van vele schrijvers, zoals Bram Stoker, en weet de bijzondere sfeer van deze plek goed te vangen. Bijzondere literaire plekken, zoals Trinity college en bibliotheken vol legendarische boeken worden uitgebreid beschreven. Welke (literaire) horrorfanaat droomt er nou niet van om schrijfsels aan te raken, wat ooit in de handen van Bram Stoker heeft gelegen?! De hoofdpersonage gaat op onderzoek uit en is geneigd veel sympathie te kweken bij zijn lezers door zijn sociale onhandigheid en voorliefde om (het liefst alleen) omringd te worden door oude boeken. Daarnaast levert Vergruisde stemmen een vermoedelijk onbedoelde knipoog op naar het recent verschenen Dracul uit de pen van Dacre Stoker en J.D. Barker. Dit verhaal gaat namelijk ook over het leven van Bram Stoker en vullen elkaar hierin mooi aan.
De thematiek in Vergruisde stemmen draait om vampirisme versus menselijkheid, gevoelens van liefde en betekenis tegenover ervaringen van verlies en nihilisme. Aan de ene kant gaat het manuscript over een duister en onsterfelijk wezen. Aan de andere kant lijkt diegene juist nog meer op zoek te zijn naar betekenis, liefde en voldoening in zijn bestaan. Waar zijn soortgenoten heel gemakkelijk vertier halen uit het doelloos moorden, is hij juist bedachtzaam en denkt sterk na over wie hij vermoord om als zijn voedsel te dienen. Dit gegeven is mooi gerelateerd aan oorlogen en verlies van geliefden en gekwetste zielen. Opnieuw is de schrijfstijl van Anthonie Holslag bedachtzaam en bewust gekozen. Hierdoor krijgt de lezer ook een mooi beeld mee van de innerlijke belevingswereld van de verschillende (hoofd) personages en de logica achter hun keuzes.
Vergruisde stemmen is hierdoor een aanrader voor liefhebbers van oude manuscripten en boeken, vampirisme en Bram Stoker. Met Vergruisde stemmen is horror geen pulp, maar diepzinnig en bedachtzaam, waardoor het onze diepst liggende angsten zal aanspreken.
Beoordeling: 10/10
Anthonie Holslag heeft meerdere horrorboeken (Zwarte Muren, Toevluchtsoord) en een kinderboek (Ronny en het grote spinnenweb) op zijn naam staan. Zijn nieuwste roman Vergruisde stemmen verscheen bij uitgeverij Quasis.
