Alhoewel het er buiten ergens anders op lijkt, is september inmiddels aangebroken. De tijd van lange nachten, vrieskou en vooral enge spookachtige boeken. Christopher Golden, die bekend is van verschillende boeken en strips, maar ook meeschreef aan Hellboy, levert hier alvast een mooie bijdrage aan met Weg des doods. Mocht je in deze warmte verkoeling zoeken, dan is een horror over wellicht een van de koudste delen van de wereld wat je nodig hebt.
‘De Kolyma in Noord-Siberië staat bekend als de ‘weg des doods’. Het draagt de bittere herinnering met zich mee aan de honderdduizenden goelaggevangenen die stierven tijdens de bouw ervan, en wier overblijfselen onder de permafrost werden geploegd terwijl het werk doorging. De nederzettingen langs de snelweg zijn de koudste bewoonde plekken op aarde. De wintertemperaturen dalen tot zestig onder nul en als je auto kapotgaat op de snelweg, overleef je het niet. Wanneer de documentaireproducent Felix Teigland en zijn cameraman, Jack Prentiss, hun zinnen zetten op de weg des doods voor een nieuwe realityshow, weten ze dat ze de uiterste rand van de beschaving gaan verkennen, maar ze hadden nooit gedacht aan wat ze zouden kunnen tegenkomen voorbij die rand.
Wanneer Teigland en Prentiss arriveren in de koudste nederzetting op aarde, vinden ze opengelaten deuren, sneeuw in de huizen, koffie bevroren in kopjes, en de stad verlaten door iedereen behalve het negenjarige nichtje van hun gids. Zij heeft duidelijk iets gezien wat te verschrikkelijk is om onder woorden te brengen. Als plotseling een duistere figuur uit het bos tevoorschijn komt, vergezeld door wilde wolven – die misschien helemaal geen wolven zijn – grijpen Teigland en Prentiss het meisje en beginnen ze een wanhopige vlucht naar het zuiden, langs de weg des doods, achtervolgd door iets wat nooit zal opgeven…’
Weg des doods start als een avontuurlijke roadtrip waar twee vrienden besluiten naar een van de koudste gebieden op aarde te reizen. Deze is niet alleen koud qua temperatuur, maar ook qua verleden. De weg is namelijk gemaakt van botten van gevangenen, die hier door Stalin werden ingezet om nederzettingen te bouwen. Het gekraak van deze weg in combinatie met de kou in Noord-Siberië laten de rillingen al over je rug lopen. Christopher Golden laat in Weg des doods zijn personages op een driedimensionale en beeldende manier naar voren komen. Zo leert de lezer gelijk meer over verleden die Teigland en Prentiss delen, maar ook wat ze afzonderlijk van elkaar hebben meegemaakt. En juist deze trauma’s zijn bepalend voor de loop van de gebeurtenissen die volgen.
‘…dat wolven niet zo ver konden rennen, dat ze niet de schaduw in en uit konden glippen alsof ze van schaduw waren gemaakt. Vloeibare duisternis die in vacht en dichtklappende kaken veranderde…
Daarbij voelt Weg des doods weer als een ouderwetse en gruwelijk horrorverhaal. De immense en gruwelijke kou sijpelt tussen de regels door. En Christopher Golden laat zijn lezers hierin duidelijk merken wat de effecten aan al kortdurende blootstelling hiervan kunnen zijn. Maar ook de wolven spreken erg tot de (gruwelijke) verbeelding en zorgen hiermee voor flinke een spanningsboog in het boek. Want wat als gevaar van meerdere kanten komt en zich totaal niet stoort aan de wetten van de natuur? Wat als datgene wat voor je staat je verbeelding te boven gaat en je geen flauw idee hebt hoe je hieraan moet ontsnappen? De auteur schuwt ook hierbij de details niet, wat leidt tot een intens, bizar en gruwelijk eng verhaal.
Met Weg des doods levert Christopher Golden een gruwelijk eng meesterwerk af, wat sterk tot de verbeelding spreekt met de natuur als een van de grootste vijanden. Aanrader voor liefhebbers van Catriona Ward, Stephen King en Thomas Olde Heuvelt.
Beoordeling: 10/10
Christopher Golden heeft diverse boeken en comics op zijn naam staan, zoals Buffy, the vampire slayer, Hellboy en Anarchy. In Nederland verschijnt de vertaling van Road of bones als Weg des doods bij uitgeverij Boekerij.
