Nuuk is een intrigerende en ook originele plek om een ijskoude thriller af te laten spelen. Auteur Mads Peder Nordbo is net als hoofdpersonage Matthew Deens en heeft een aantal jaar in de hoofdstad van Groenland gewoond. Dit is duidelijk te merken aan de sfeer en de beschrijvingen in Meisje zonder huid die je rillingen bezorgen van de kou, wanneer je dit aan het lezen bent.
‘IJs, wind, grillige natuur en wrede moorden in Groenland. Wanneer zijn zwangere vriendin bij een ongeluk omkomt, verliest het leven voor de Deense journalist Matthew Cave alle glans. Hij besluit zijn oude bestaan achter zich te laten en naar Nuuk in Groenland te verhuizen, een stadje dat wordt ingesloten door bergen en de zee, zonder een enkele toegangsweg. Matthew vindt een baan bij een krant en wordt naar de rand van een ijskap gestuurd om verslag te doen van de ontdekking van een mummie. Chaos breekt uit wanneer de mummie verdwijnt en de politieagent die hem moest bewaken vermoord wordt aangetroffen. De zaak wordt in de doofpot gestopt, maar dat weerhoudt Matthew er niet van op onderzoek uit te gaan. Hij ontdekt vier moorden die identiek zijn aan de moord op de politieagent, maar die waren al gepleegd in 1973.Hij raakt ervan overtuigd dat meer mensen weet hebben van de zaak. De enige die hij lijkt te kunnen vertrouwen is Tupaarnaq, een jonge vrouw die net is vrijgelaten uit de gevangenis…’
Het begin van Meisje zonder huid zet gelijk de toon met een brute moord, die dankzij de gedetailleerde beschrijving van de auteur, goed te verbeelden is. Maar wat ook bijdraagt aan de sinistere sfeer is de letterlijk ijzige en besneeuwde omgeving die beschreven wordt. De kou dringt bijna voelbaar door in de botten van de lezer. We beleven het verhaal door de ogen van twee verschillende personen; de Deense journalist Matthew en de politieagent Jakob, die zich vele jaren geleden vastbeet in een complexe zaak. In eerste instantie lijken deze twee verhalen niet direct met elkaar te maken te hebben, maar niets blijkt minder waar. De wisseling tussen heden en verleden haalt soms wel de vaart wat uit het verhaal, waardoor je soms de spanning mist, die zo onmisbaar is in een thriller. Dit wordt op een later moment ruimschoots goedgemaakt, wanneer de twee verschillende verhalen raakvlakken krijgen en kunstig door Mads Peder Nordbo in elkaar verweven worden.
In eerste instantie doet de opzet van de twee volgende personages; een journalist en een meisje met tattoos dat in de gevangenis heeft gezeten, sterk denken aan de millenium trilogie van Stieg Larssen. Is hier bewust voor gekozen door de auteur? Dit is eigenlijk de enige vergelijking die je kunt maken, want voor de rest is Meisje zonder huid een geheel ander op zichzelf staand verhaal. Ook schuwt Mads Peder Nordbo hierbij actuele thema’s zoals vriendjespolitiek en seksueel misbruik niet. Vooral op het eind van Meisje zonder huid zijn er een aantal heftige plotwendingen die je als lezer niet ziet aankomen. Alhoewel het boek een waardige afsluiting kent, is het wel een eerste deel van een trilogie, waarvan Koude angst en De vrouw met het dodenmasker de vervolgdelen zijn. Het einde van het boek maakt vooral ook nieuwsgierig naar de vervolgdelen, omdat vooral Matthew en Tupaarnaq intrigerende personages zijn die je beter wilt leren kennen.
Meisje zonder huid is een ijzige thriller in een geweldig originele omgeving. Wel heeft het boek de tijd nodig om tot zijn lezers te komen en deze tijd moet de lezer het boek ook gunnen. Vooral aan het eind wordt de spanning goed opgebouwd en smaakt Meisje zonder huid naar meer.
Beoordeling: 7/10
Mads Peder Nordbo werkt in Groenland op de afdeling communicatie van het stadhuis van Nuuk, na literatuur en filosofie gestudeerd te hebben. Hij is van oorsprong Deens en zijn boeken verschenen bij uitgeverij Ambo Anthos.
