Voel je je weleens verloren? Of onbegrepen? Voelt jouw wereld als leeg en ingestort terwijl iedereen om je heen gewoon doorgaat met zijn of haar leven? Of dat anderen alles voor elkaar lijken te hebben en jij juist loopt te worstelen met van allerlei zaken? Lees dan vooral het boek Eigenlijk helemaal niet goed van Amy Lavelle.
‘Hannah is achtentwintig jaar wanneer haar moeder een ongeluk krijgt, met spoed naar het ziekenhuis wordt gebracht en nooit meer wakker wordt. Haar eerste instinct? Haar moeder bellen. Terwijl Hannah de rots in de branding voor haar emotioneel instabiele vader en chaotische zusje moet zijn, leert ze cruciale levenslessen die haar moeder haar nooit verteld heeft, zoals:
– Hoe je een begrafenis plant
– Hoe je een plafond schoonmaakt
– Hoe je de confrontatie met je angsten aangaat
– Hoe je op een tandem rijdt
– Hoe je moeder moet zijn
Maar er is één les die Hannah graag van haar moeder had geleerd: als je net de persoon bent verloren die alles een betekenis gaf, hoe moet je dan in hemelsnaam jezelf vinden?’
Je moeder kwijt raken is misschien wel één van de verschrikkelijkste dingen die er bestaat. Vooral als je moeder tegelijkertijd je beste vriendin, je steun en toeverlaat, de eerste die gebeld wordt bij nood en überhaupt degene is die je mentaal bij elkaar houdt. Je wereld stort in, terwijl je ook andere mensen hebt die je ondersteuning moet bieden. Hoofdpersonage Hannah uit Eigenlijk helemaal niet goed is het voorbeeld van iemand die hierin haar weg probeert te zoeken. En wat dit boek van Amy Lavelle zo bijzonder maakt: hoe pijnlijk het onderwerp ook is en hoe verdrietig de gevolgen. Toch weet de auteur in Eigenlijk helemaal niet goed een humoristische snaar te raken. Hannah wordt namelijk opeens geconfronteerd met zaken, waar ze eerder haar moeder voor belde, maar nu zelf moet zien op te lossen. En dat levert vaak pijnlijk humorisch of humoristische pijnlijke situaties op. Waardoor je ondanks de verdrietige ondertoon ook om moet lachen, omdat je de situatie al helemaal voor je kunt zien.
Daarnaast staat Eigenlijk helemaal niet goed ook boordevol waarheden. Want hoe lang is het eigenlijk toegestaan om te houden. Het is simpelweg waar dat mensen in het begin met je meeleven, maar er uiteindelijk wel genoeg van hebben. De eerste speciale dagen zonder de overleden persoon zijn pijnlijk en elke betrokkene vult die het liefst op zijn eigen wijze in. Wat vervolgens nogal eens met elkaar kan botsen. En ten slotte de verwachting dat je vooral aan de buitenwereld moet laten zien dat het ondanks alles toch goed met je gaat. Terwijl je van binnen nog dagelijks zo niet meerdere keren per dag instort. De boodschap: er is geen goede manier van rouwen en ieder doet het op zijn eigen manier. Zelfs Hannah weet hier in Eigenlijk helemaal niet goed haar weg te vinden. En juist doordat zij op een toegankelijke manier wordt beschreven door Amy Lavelle zullen vele lezers zich in haar herkennen. Zelfs als je onbekend bent met het verlies van een dierbare.
Eigenlijk helemaal niet goed is de pijnlijke, soms humoristische en ook heftige waarheid over iets waar we niet gemakkelijk over praten: het verlies van een dierbare die dichtbij je staat. En juist daarom is Eigenlijk helemaal niet goed zo verfrissend en aansprekend.
Beoordeling: 8/10
Eigenlijk helemaal niet goed is het debuut van Amy Lavelle en verscheen bij uitgever The House of Books. Amy Lavelle is freelance journalist en schrijft een mode column voor het magazine Simply Knitting. Haar debuut ligt nu bij de betere Nederlandstalige boekhandel.
