De prachtige kleurige en bijna mythologisch omslag trekt gelijk de aandacht. In dit meer dan 400 bladzijden tellende boek leren we balletdanseres Clara kennen die naast de strijd om haar droom te bereiken ook eenzaam is. Via een wel heel bijzondere muur leert ze de verminkte Jonah kennen.
‘Balletdanseres Clara verhuist in ‘De wensmuur’ van Mia Sheridan naar New Orleans omdat ze toe is aan verandering, maar vooral omdat ze eenzaam is. Daar hoort ze over twee geliefden die ooit leefden op de Windisle-plantage. Het verhaal krijgt haar in zijn greep en ze wil er meer van weten. Op de plantage heeft de verminkte Jonah zich uit schaamte opgesloten achter een muur waar mensen wensen brengen. Zonder elkaar ooit te hebben gezien ontstaat er een band tussen Clara en Jonah.’
Juist het verlangen, pijn en drang van deze twee mooie mensen kan de lezer niet anders dan raken. Clara en Jonah leren elkaar in eerste instantie kennen via elkaars stem. Jonah is een beschadigde jongen, die zich jarenlang verborgen houdt, en Clara een eenzame jonge vrouw, die duidelijk zoekende is. Het is hierin heel mooi om te zien hoe Mia Sheridan de pijn van twee jonge mensen kan beschrijven en hoe ze hierin nader tot elkaar komen. Het karakter van Jonah maakt het meeste indruk omdat je lang in het duister tast van wat er precies met hem gebeurd is. Je weet dat hij zowat onherstelbaar beschadigd is, maar je blijft in het duister tasten, wat er precies gebeurd is. Dit zorgt voor een bepaalde spanning in het verhaal. Jonah zit van de twee hoofdpersonages het meest complex in elkaar en je kunt als lezer hierdoor moeilijk hoogte van hem krijgen. Het masker dat hij bijvoorbeeld draagt, is een mooie verwijzing naar The Phantom of the Opera.
Mooi hierbij is dat door het verhaal een tragische liefdesgeschiedenis verweven zit. De hoofdstukken worden afgewisseld door Clara en Jonah, maar Mia Sheridan laat ook de personages van vroeger hun verhaal vertellen. De diverse ‘magische’ elementen, zoals een vloek en een huilende muur, die de auteur in De Wensmuur bijvoegt, maken het verhaal levendig en boeiend. Ook de toegankelijke schrijfstijl van Mia Sheridan zorgen ervoor dat je vanaf het begin gemakkelijk in het verhaal zit. Al deze zaken maken De Wensmuur tot een heel mooi, driedimensionaal en emotioneel boek, wat je als lezer weet te raken. Op de kaft staat dat het verhaal van Clara en Jonah doet denken aan Belle en het Beest, maar juist door de al bovengenoemde verwijzing, heeft De Wensmuur ook zeker iets weg van The Phantom of the Opera. Alhoewel het verhaal een modern sprookje wordt genoemd, voelt het door zijn realistische elementen zeker niet als een sprookje aan.
De Wensmuur is uiteindelijk een prachtig verhaal, dat door de toegankelijke schrijfstijl en mysterieuze elementen vlot wegleest. Het boek wordt complex door de beschadigde hoofdpersonages en de verschillende duistere elementen en zal daardoor zijn lezers nog lang bijblijven.
Beoordeling: 9,5/10
Mia Sheridan heeft naast De Wensmuur ook Stilte en Alleen maar jij geschreven. Alle drie de titels zijn verschenen bij uitgever Zomer & Keuning. Mooi detail is dat deze uitgever de boek verrijkt met een prachtige bijpassende boekenlegger.
