De voortgaande technologie en de hierbij lijkende onbegrensde mogelijkheden. Vooral de afgelopen jaren zijn hier grote stappen in gemaakt, maar staat dit ook steeds meer ter discussie. Aan de ene kant lijkt het geweldig als je overal een app voor hebt en met één druk op de telefoon bijvoorbeeld je thermostaat kan regelen. Aan de andere kant staat het combineren van verschillende apparaten of verschillende soorten gegevens aan elkaar ook ter discussie. Dit kan immers ook leiden tot misbruik, door bijvoorbeeld het sturen van de mensheid door sancties en beloningen om iets te doen. Anja Sicking haar nieuwste boek De Visionair draait volledig rondom deze vragen:
‘Als Roemer mee mag doen met een roboticaproject op school, krijgt hij het plan om een digitale bril te ontwerpen waarmee hij de emoties van anderen kan lezen. Zijn eigen vermogen om de expressie van mensen te duiden is beperkt, hij leeft vooral in zijn hoofd en fantasiewereld. Hij gelooft in de onbegrensde mogelijkheden van technologie, en denkt dat we alles moeten kunnen meten en weten. Als hij verliefd wordt, dreigen zijn opvattingen over de meetbare mens hun bestaansrecht te verliezen. Jaren later, terwijl Roemer een belangrijke bijdrage levert aan een door technologie beheerste wereld, bloeit zijn verliefdheid weer op. Kan de mens wel grip krijgen op zichzelf en de ander?’
Kan de mens wel grip krijgen over op zichzelf en de ander? Of misschien wel de belangrijkste vraag die Anja Sicking stelt in De Visionair is: Wil de mens deze grip op zichzelf en de ander eigenlijk wel? Willen we echt alles van iedereen weten? Wordt onze levenskwaliteit daar echt veel beter van? Hoofdpersonage Roemer en zijn leergierige medestudenten denken van wel. Vooral Roemer zelf worstelt met het herkennen van emoties bij anderen, dus de moderne technologie zou voor hem een verademing zijn. Anja Sicking beschrijft heel mooi de worsteling die deze niet alledaagse jongen doorgaat met betrekking tot contacten met zijn medestudenten en zijn eerste verliefdheid. Aan de ene kant heeft hij briljante ideeën over de toekomst en zou hij zelf achter de knoppen hiervan willen staan. Maar aan de andere kant worstelt hij enorm met zichzelf en in contact met andere mensen.
Alhoewel de synopsis een dystopisch gevoel geeft, schenkt Anja Sicking in De Visionair vooral aandacht aan het hier en nu met een inkijk in briljante geesten die later de toekomst zullen veranderen. De oplettende lezer zal meekrijgen dat ook de recente pandemie een rol speelt in het boek, al is het op de achtergrond. Juist deze visie geeft een mooi beeld van de uniekheid van de mens met al zijn gevoelens, gedachten, krachten en zwakheiden. En juist daar zouden we misschien geen grip op willen krijgen. Pijnlijk duidelijk wordt dit, wanneer De Visionair een blik werpt in de toekomst van degene die het verhaal van Roemer verteld. De vraag die je je dan kunt stellen is of diegene met al zijn technologie veel beter af is. Diegene leeft wel langer, maar is dat wat iemand echt mens maakt niet veel belangrijker? Met De Visionair geeft Anja Sicking stof tot nadenken!
Alhoewel De Visionair minder dystopisch is dan je zou verwachten, geeft het een angstaanjagend goed beeld van waar de mensheid nu en in de toekomst mogelijk staat. Is deze technologische vooruitgang wel een zegen?
Beoordeling 7 ½ / 10
Anja Sicking is musicus als beroep en heeft daarnaast diverse romans op haar naam staan, waarvan De Visionair de nieuwste is. Andere titels zijn De Stomme Zonde, De tien wetten der verleiding en Ferrari’s in de hemel. Deze boeken verschenen net als De Visionair bij uitgever Lebowski.
