Zijn debuut De fluisterman maakte grote indruk om zijn sferische, duistere en sinistere sfeer. Alex North is goed in het omschrijven van sfeer en omgeving, en dit maakt dat er best veel druk staat op zijn tweede thriller. Ademt De Schaduwvriend net zo’n duistere sfeer uit als zijn voorganger?
‘In De schaduwvriend herinnert Paul Adams zich nog goed die vreselijke dag waarop de jonge Charlie Crabtree een van zijn klasgenoten vermoordde. Paul was zowel bevriend met Charlie als met het slachtoffer. Diezelfde dag verdween Charlie en de wildste complottheorieën doen nog steeds de ronde op internet.
Vijfentwintig later verwerkt Paul stukje bij beetje zijn jeugd. Wanneer zijn dementerende moeder een terugval krijgt, kan hij er niet meer omheen: hij moet terug naar zijn ouderlijk huis.
Het duurt niet lang voordat alles uit de hand begint te lopen: zijn moeder is ervan overtuigd dat er een indringer in huis is, en Paul realiseert zich dat hij wordt gevolgd. Alles komt samen en het laat Paul niet meer los: wat is er daadwerkelijk gebeurd op de dag van de moord? Waar zou Charlie nu zijn?’
Qua symboliek maakt De Schaduwvriend vanaf het begin al indruk. Denk bijvoorbeeld aan de rode handen, nachtmerriemensen, het donkere bos dat de Schaduwen wordt genoemd en het gebruik van droomdagboeken en lucide dromen. Al deze elementen spreken erg tot de verbeelding en scheppen een naargeestige sfeer. Je voelt als lezer direct dat er zaken ernstig mis dreigen te gaan en dit gevoel blijft je tot op de laatste pagina achtervolgen. Het hele concept van lucide dromen en het creëren van een soort gezamenlijke wereld waar je in zou kunnen verdwijnen is briljant beschreven. Aan de ene kant roept dit idee de kriebels op, aan de andere kant is het ook een vreemd prettig idee om iets te hebben waar je in kunt ontsnappen. Het wordt verder op in De Schaduwvriend duidelijk dat niets is wat het lijkt. Iets wat je geloofde als het ene, blijkt heel anders in elkaar te zetten. Alex North zet je moeiteloos op het verkeerde been door een soms suggestieve en filosofische manier van schrijven.
We beleven het verhaal door de ogen van verschillende personen: rechercheur Amanda Beck, die zich bezighoudt met een recent moordonderzoek. En Paul Adams, waarbij je zijn leven in het heden en in het verleden meebeleeft. Doordat de hoofdstukken waarin Paul aan het woord is geschreven zijn in de ik-vorm heb je als lezer het gevoel dichter bij Paul te staan. Dit zorgt ervoor dat de rechercheur soms zelfs als vijand voelt, terwijl zij en Paul in feite hetzelfde doel hebben. Ook Jenny, Paul zijn jeugdliefde is een mysterieuze en intrigerend personage. Het is duidelijk dat ze veel betekent voor de levensloop van Paul, maar haar invloed op het gehele lucide dromen aspect blijft geheimzinnig. Ten slotte heeft Alex North van De Schaduwvriend meer gemaakt dan alleen een griezelig verhaal. Er komt ook veel ander thematiek aan bod zoals het verlies van een dierbare, jeugdliefdes en welke invloed dit heeft op je levensloop.
Alex North is zeker geen eendagsvlieg en heeft met De Schaduwvriend een boeiende horror thriller met een griezelige sfeer neergezet. Zijn beeldende schrijfstijl vol symboliek maakt duidelijk dat de auteur een achtergrond in filosofie en sociologie heeft. Wanneer je dit boek leest voor het slapengaan: kijk vooral uit voor (lucide) dromen!
Beoordeling: 9/10
Alex North heeft een achtergrond in filosofie en heeft op een sociologie afdeling gewerkt voor hij ging schrijven. Zowel De Fluisterman als De Schaduwvriend verschenen bij uitgeverij Ambo Anthos. Voor zijn debuut zijn de filmrechten al verkocht.
