Liefhebbers van sterke politievrouwen, zoals Erika Foster en Helen Grace kunnen met de nieuwe serie uit de pen van Angela Marsons hun hart ophalen. In Stille Schreeuw maken we namelijk kennis met rechercheur Kim Stone, die net als eerder genoemde dames binnen haar werk haar eigen weg gaat, en daarnaast om moet leren gaan met een heftig verleden…
‘Vijf mensen staan rondom een ondiep graf. Ze hebben om de beurt gegraven. Een graf voor een volwassene zou nog langer hebben geduurd. Het slachtoffer was onschuldig, maar ze hadden geen keus. Hun geheimen moesten bewaard blijven, ten koste van alles.
Een gewurgde schooldirectrice blijkt slechts het begin van een reeks gruwelijke moorden die de inwoners van Black Country doet huiveren. Na een lugubere vondst in een voormalig weeshuis realiseert detective Kim Stone zich dat de dader van al deze misdaden één en dezelfde is – en dat hij al dertig jaar actief is.
Stone is de enige die de moordenaar kan ontmaskeren, maar ze wordt afgeleid door demonen uit haar verleden. Terwijl zij de duistere gebeurtenissen uit haar jeugd probeert te verwerken, blijft het dodental stijgen…’
Het eerste hoofdstuk, waarin een moord wordt beschreven, pakt de lezer gelijk. Al snel daarna wordt de sympathieke en eigenwijze Kim Stone geïntroduceerd, die te maken krijgt met een complexe zaak, die haar ook persoonlijk raakt. Dit geeft auteur Angela Marsons de gelegenheid om wat te vertellen over het verleden van deze rechercheur zonder dat het heel beschrijvend overkomt. Deze achtergrondinformatie past namelijk heel goed bij de type moorden en is heel relevant voor de verhaallijn en de opbouw van het karakter Kim Stone. Daarnaast maken juist die eigenwijze trekjes van Kim Stone, zoals haar gemopper en haar sarcastische opmerkingen haar heel menselijk en toegankelijk. Ook de andere personages, zoals een politieagent die een nest honden in huis neemt, intrigeren maar komen minder sterk naar voren als Kim Stone. Wellicht is er in de vervolgdelen meer ruimte voor deze persoonlijkheden.
Vanaf de eerste pagina wordt de spanning goed opgebouwd en tot het eind blijft onbekend wat er nu eigenlijk gebeurd is. Daarbij scheppen de fragmenten tussendoor over het leven van de tweelingzussen, die ook in het tehuis hebben gewoond, nieuwsgierigheid. Wat hebben zij precies met de gebeurtenissen te maken? Aan het eind van Stille Schreeuw wordt dit allemaal duidelijk. Het blijkt dan ook dat Angela Marsons de gebeurtenissen veel complexer in elkaar heeft gedraaid dan op het eerste gezicht lijkt. Hierbij heeft de auteur ook diverse plot twists voor haar lezers in petto, waarbij er ook een mooie rol is weggelegd voor de zieke dochter van één van de bewakers.
Stille Schreeuw zet een uiterst boeiende thriller neer, waarbij diverse verhaallijnen naadloos in elkaar doorlopen. Daarbij gaat Angela Marsons vooral met de personage van Kim Stone flink de diepte in. Interessante elementen zoals de moed van een ziek jong meisje en een politieagent dat een nest hondjes redt, laat het verhaal leven. Wat wel jammer is, is dat Kim Stone in haar persoonlijkheid en gedrag erg doet denken aan personages als Erika Foster en Helen Grace.
Beoordeling: 9/10
Tijdens het schrijven van haar eerste boek werkte Angela Marsons als beveiliger. Ze woont in Black County, Engeland, waar de boeken rondom Kim Stone zich ook afspelen. De Nederlandse vertaling van Stille Schreeuw verscheen bij Uitgeverij Boekerij.
