Met haar debuut De liefdeshypothese lijkt de van oorsprong Italiaanse professor Neurowetenschappen Ali Hazelwood een soort romantisch subgenre te hebben ontwikkeld. Namelijk herkenbare liefdesromans over vrouwen in (beta-) wetenschappelijke, technologische en wiskundige functies. In haar nieuwste vertaalde roman Love on the brain leert de lezer de eigenwijze en kleurrijke neurowetenschapper Bee Königswasser kennen:
‘In de door mannen gedomineerde wereld van neurowetenschappen is het levensmotto van Bee Königswasser duidelijk: wat zou Marie Curie doen? Als NASA haar de leiding zou geven over een droomproject zou Marie zonder aarzeling accepteren. Duh. Maar de koningin van de moderne natuurkunde hoefde nooit samen te werken met Levi Ward. Zijn gevoelens voor Bee zijn duidelijk: aartsvijanden werken het best elk in hun eigen Galaxy, far, far away. Nu ontbreekt haar apparatuur, negeert het personeel haar en is haar droomproject naar de maan. Het enige wat nog telt is: wat gaat Bee Königswasser doen?’
De omslag van Love on the brain heeft dezelfde vrolijke en kleurrijke omslag als De liefdeshypothese en de lezer kan zeker een verhaal van hetzelfde gevoel verwachten. Alleen is het wel duidelijk dat Ali Hazelwood haar schrijfstijl verder heeft ontwikkeld. Zo weet ze in Love on the brain zaken zo te beschrijven dat ze neigen naar een meest logische verklaring. Maar op zo’n manier, dat een andere oorzaak ook zou kunnen werken. Daarnaast voelen de verschillende personages, zoals Bee en Levi, meer en meer menselijk door hun eigen kwetsbaarheden en zaken waar ze onzeker over zijn. Ten slotte heeft Ali Hazelwood naast romantiek ook gebruik gemaakt van elementen van andere genres, waardoor Love on the brain nog een onverwachte plotwending heeft.
De hoofdstukken zijn door Ali Hazelwood mooi ingedeeld in verschillende onderdelen van het brein wat een leuke toevoeging is aan het verhaal. Neurowetenschappers voelen vaak als slimme ver van ons afstaande mensen, maar door de wereld die Ali Hazelwood schraapt voelen de personages heel toegankelijk en herkenbaar aan. Het zijn ook gewoon mensen met hun eigen onzekerheden, prestatiedrang, angst om niet erkend te worden en vooral de bezorgdheid wat anderen wel niet van hen vinden. Mooi hierbij is dat Ali Hazelwood ook de band van Bee met wetenschapper Marie Curie en vooral #whatwouldmariecurie doen. Juist het verloop van de verschillende verhaallijnen hierin maakt dat Love on the brain als veel meer voelt dat gewoon ‘zomaar een feelgoodroman’. Vooral de spitse dialogen tussen Bee en Levi, maar ook tussen Bee en haar andere collega’s zijn geweldig om te lezen en zullen regelmatig een glimlach op het gezicht toveren.
Love on the brain is opnieuw weer een romantisch meesterwerkje van Ali Hazelwood, waarbij duidelijk te merken is dat ze haar manier van schrijven naar een hoger niveau probeert te tillen. Fijn herkenbare en slimme personages, scherpe dialogen, onverwachte plotwendingen en wat geflirt met andere genres levert opnieuw weer heel fijn leesvoer op.
Beoordeling: 9/10
Ali Hazelwood is professor Neurowetenschappen en houdt van katten, nutella en leert momenteel haken. Naast Love on the brain verscheen ook De liefdeshypothese in de Nederlandse taal bij uitgever The House of Books. Naar verwachting zal haar nieuwste boek Love Theoretically in het Nederlands verschijnen.
