Marit en Auric zijn nog steeds uit de handen van hun vijanden en proberen een leven voor zichzelf op te bouwen, samen met Eamon. Maar hoe veilig zijn ze eigenlijk? Helemaal sinds Marit haar verleden weer terug heeft en haar belangrijkste relaties in een nieuw daglicht heeft gesteld…
‘Drakenhart is het vervolg op De Klauw en de afsluiter van Adrian Stone’s fantasyserie Magycker, over de avonturen van Auric. Aan het monopolie op magie kwam voor de gehate Magyckers van Aimerey plots een einde toen de autistische Auric hun spreuken op gehoor wist te kopiëren. Het maakte van Auric in één klap de meest gezochte persoon van de Pelargo Archipel. De Magyckers hebben Auric echter nog altijd niet weten te pakken. Samen met zijn moeder Marit heeft hij onderdak gevonden bij de piraten van de Klauw, en wisten ze zelfs een grote aanval af te weren van de Magyckers. Maar niet elk gevaar komt van buiten. Valdana, Aimerey’s infiltrant bij de Klauw, wacht op een mogelijkheid om de naïeve Auric mee te lokken naar het tovenaarseiland. Door de jongen daar af te geven, hoopt ze voor zichzelf kansen te creëren op het door mannen gedomineerde eiland. Kansen die haar talent recht aandoen. De vraag is of Auric zal meewerken. Vooral nadat hij de gevangen draken heeft gezien…’
Drakenhart is een logisch vervolg op De Klauw en start ook met een handige terugblik op het vorige boek. In theorie zou dit kunnen betekenen dat de lezer Drakenhart los van De Klauw zou kunnen lezen. Maar voor de volledige ervaring en de mogelijkheid om de ervaringen van de verschillende personages ten volle te kunnen ervaren, is het sterk aan te raden eerst De Klauw te lezen. Vooral voor drakenliefhebbers is Drakenhart een sterke aanrader. Adrian Stone doet in dit boek namelijk erg zijn best om Auric een band op te laten bouwen met deze wel heel bijzondere diersoort. Dit slotdeel van de Magyckers bevat hierdoor ook een paar tragische en emotionele scenes, wat je als lezer een traantje weg doet pinken. Het doet een beetje denken aan de boeken van Christopher Paolini over Eragon.
Een tweede aspect wat Drakenhart interessant maakt, is de manier waarop Adrian Stone de goede en slechte kanten van een persoon belicht. Valdana is hiervan een mooi voorbeeld. Deze vrouw doet er alles aan om de situatie voor zichzelf zo goed en zo mooi mogelijk te maken. Maar in Drakenhart komt er ook een meer kwetsbare en gevoelige kant van haar naar voren. Wat maakt dat er ruimte is voor de lezers om dit personage ergens ook sympathiek te vinden. De relatie tussen haar en Auric is intrigerend te noemen en beiden maken hierin dan een soort persoonlijke ontwikkeling door. Vooral Auric weet zijn weg te vinden naar een betere versie van zichzelf en leert hierin verder te kijken dan zijn eigen wereld groot is. Het einde van Drakenhart is bevredigend, maar ook interessant, omdat het als een soort open einde gezien kan worden. Het schept nieuwsgierigheid of Adrian Stone wellicht meer boeken aan deze wereld gaat wijden?
Drakenhart is een boeiend en overtuigend vervolg op De Klauw en laat de lezer dieper in de sinistere wereld vol macht en intriges van de Magyckers. Met veel ruimte voor de kracht van mythische wezens en ruimte voor de mensen om voor het juiste te kiezen.
Beoordeling: 9/10
De boeken van Adrian Stone verschijnen bij uitgever Luitingh Sijthoff en zijn te verkrijgen bij de betere boekhandel. Meer weten over Adrian Stone:
