Een vervallen caravan in een verlaten donker bos. De omslag van Nathalie Pagie haar nieuwste boek liegt er niet om: dit gaat weer spannend leesvoer worden! De boekomslag is daarvoor in ieder geval al goed gekozen: Camping Oosthoek trekt gelijk de aandacht in de boekhandels en online en zal daardoor ook snel door lezers opgepakt worden.
‘Als echtscheidingsadvocate Diana van Assendelft onverwacht haar kapitale villa wordt uitgezet en met drie kinderen op de verloederde camping Oosthoek in Brabant terechtkomt, staat haar wereld op zijn kop. Haar man John blijkt torenhoge schulden te hebben waar zij niets vanaf wist. Hem om opheldering vragen gaat niet, want John is spoorloos verdwenen. Dan ontvangt ze een briefje waarin tien miljoen euro losgeld wordt geëist voor zijn vrijlating. Diana is de wanhoop nabij. Waar haalt ze dat geld vandaan?
Criminele campingbaas Franco Bergmans biedt uitkomst: hij is bereid bij te springen in ruil voor een riskante klus die Diana voor hem mag opknappen. Diana zet voet in een wereld waarin ze beter blijkt te passen dan ze ooit had kunnen vermoeden. Met haar verborgen talenten maakt ze snel naam als ijskoude ‘Lady’. Dan is het losgeld verdiend en lijkt Johns terugkeer nabij. Maar wil Diana nog wel terug naar haar normale leven?’
Alhoewel de omslag van Camping Oosthoek een cabin fever gevoel geeft, blijkt de realiteit wel iets anders te liggen. Het boek begint met een heftige scene waarin Diana en haar gezin onverwacht door de deurwaarder uit huis worden gezet. Dit is voor de lezer gelijk een lesje in hoe om te gaan met een onmogelijke situatie, omdat de hoofdpersoon duidelijk niet bij de pakken neer gaat zitten. In plaats daarvan probeert ze op slimme wijze het beste te maken van de situatie zonder haar gevoel van zelfwaarde en haar morele kompas hierin te verliezen. Deze transformatie doet gelijk denken aan Carmen uit Penoza, die als de ‘zwarte weduwe’ criminele naam maakt terwijl het simpel begon als een tocht der overleving. Daarbij wordt Diana wel heel menselijk en toegankelijk neergezet door Nathalie Pagie, doordat ze in Camping Oosthoek ook duidelijke emoties van verdriet en wanhoop toont.
Nathalie Pagie heeft Camping Oosthoek volgestopt met plotwendingen, waardoor de lezer constant te maken krijgt met een verandering van situatie en niet altijd weet wie er echt te vertrouwen is. Wel is de manier van schrijven in Camping Oosthoek wel wennen, omdat bijvoorbeeld personages als Franco met een plat accent geschreven wordt. Wat simpelweg betekent dat je de woorden hardop moet uitspreken, voordat je begrijpt wat ze zeggen. Aan de ene kant geeft dat wel een bepaald idee en gevoel over de status van deze personages, aan de andere kant maakt dit sommige delen van het boek ook minder goed leesbaar. Mooi hierbij is dat Nathalie Pagie ook de ervaringen van de kinderen van Diana meeneemt in Camping Oosthoek. Ook zij maken net als Diana een interessante persoonlijke ontwikkeling door met zich simpel weg staande weten te houden in een onmogelijke en schrokkende situatie. Dit levert ook een sterk en overtuigende einde op van Camping Oosthoek.
Door het gebruik van platte taal bij sommige personages is Camping Oosthoek op sommige momenten wat lastig leesbaar. Wel weet Nathalie Pagie met dit boek een Penoza gevoel op te roepen, maar tegelijkertijd een origineel en overtuigend verhaal neer te zetten.
8/10
Nathalie Pagie heeft diverse ijskoude winterthrillers op haar naam staan: Helsinki en IJsengel, maar heeft daarnaast een serie geschreven over Tara en Diego en de Thrillzone award tweemaal gewonnen voor haar verhalen. De boeken verschenen net als Camping Oosthoek bij uitgever Boekerij.
