De vrolijke blauwe omslag met twee zoenende onderzoekers straalt een soort interessante mengeling van vrolijkheid, wetenschap en feelgood uit en dat is ook precies wat je krijgt van het debuut van Ali Hazelwood. Deze auteur, tevens wetenschapper, specialiseerde zich in onderzoek binnen neurowetenschappen en De liefdeshypothese betekent haar eerste feelgood roman.
‘Promovendus Olive Smith gelooft in wetenschap, niet in iets onvoorspelbaars als liefde. Maar door een misverstand met haar vriendin Anh wordt ze plotseling gedwongen een relatie te faken. In paniek kust ze de eerste man die ze tegenkomt. Deze kus veroorzaakt niet alleen een reeks irrationele gevoelens, de gekuste persoon blijkt ook Adam Carlsen te zijn: een jonge professor en de grootste laboratoriumtiran van de campus. Al snel komt Olives wetenschappelijke carrière in het gedrang en ontdekt ze dat haar eigen hart onder de loep nemen nog ingewikkelder is dan een hypothese over liefde.’
Dat Ali Hazelwood zich zelf ook in de wereld van de wetenschap beweegt, is duidelijk merkbaar in De liefdeshypothese. Veel details over het onderzoeksleven, zoals de ongelijke machtsverhoudingen, de verdeling man-vrouw binnen de wetenschap, maar ook waar een promovendus zoal mee te maken krijgt, worden in het boek overtuigend en herkenbaar beschreven. Ook is Ali Hazelwood ook niet huiverig om heftige en gevoelige gebeurtenissen in haar verhaal te verwerken, zonder het op een zware manier te presenteren. Vooral mensen die zelf onderzoek hebben gedaan, in wat voor gebied dan ook, zullen de verschillende details die beschreven zijn in De liefdeshypothese heel herkenbaar zijn. Interessant is ook dat er nog niet veel boeken over deze wereld zijn geschreven in verhouding tot bijvoorbeeld andere beroepen (denk bijvoorbeeld aan het ziekenhuis of de brandweer) en dit maakt dat het boek heel vernieuwend aanvoelt. Een mooi detail hierbij is dat Ali Hazelwood boven elk hoofdstuk een hypothese heeft geformuleerd die volledig slaat op het hoofdstuk dat gaat komen.
Wat daarnaast De liefdeshypothese zo’n fijn leesvoer (en daardoor ook een tiktokhit) maakt, is de onweerstaanbare combinatie tussen humor, kwetsbaarheid en liefde. Hoofdpersonage Olive is heel slim, maar daarbij ook doodsbang om te spreken voor een groot publiek en gek op alles wat met pumpkin spice te maken heeft. Juist deze details maakt haar heel herkenbaar en tegelijkertijd ook aandoenelijk. Je kan niet anders dan van deze hoofdpersonage houden en haar constant blijven aanmoedigen vanaf de zijlijn. Ook ‘tiran’ Adam Carlsen is overtuigend en heel gelaagd neergezet, waardoor hij aan de ene kant overtuigd als gevreesde tegenstander, maar aan de andere kant ook een geheel ander persoon kan zijn. Mooi hierbij is dat Ali Hazelwood haar lezers ook op gedoseerde wijze kennis laat maken met het verleden van zowel Adam als Olive, zodat je op gelaagde wijze deze twee mensen leert kennen. Ten slotte zijn de dialogen in De liefdeshypothese geweldig spits en humoristisch. De situaties waar Olive in terechtkomt zijn hilarisch en zullen regelmatig een brede glimlach op je gezicht laten verschijnen.
De liefdeshypothese is moedig, humoristisch, intelligent, spits en leveren flink wat uurtjes leesplezier op. Vooral voor mensen die zelf de wetenschapswereld kennen, zal dit een feest van herkenning zijn. Simpelweg een pareltje onder de feelgoodromans!
Beoordeling: 10/10
De liefdeshypothese is het romandebuut van Ali Hazelwood, wetenschapper in de neurowetenschappen. Een tweede boek van deze auteur is net verschenen in het Engels en heet Love on the brain. In het Nederlands verscheen het boek bij uitgever The House of Books.
